Η δύναμη των λέξεων

Αν θέλεις να ζεις δίχως το βάρος της αμφιβολίας και το σχοινί του αποχωρισμού δεμένο στο λαιμό σου, χρειάζεται να χρησιμοποιείς συχνά τη δύναμη των λέξεων επιλέγω ή διαλέγω. Σε κάθε μας μικρή ή μεγάλη στιγμή σε κάθε σταυροδρόμι της ζωής διαλέγουμε και επιλέγουμε. Αυτή είναι μια ισχυρή δυνατότητα που οφείλουμε να διατηρήσουμε στη φαρέτρα μας. Αυτή η δυνατότητα στηρίζει και διατηρεί την ελευθερία μας.

Μια πολύτιμη ελευθερία. Όχι απλά ως δυνατότητα ελεύθερης επιλογής, αλλά ως ιδιότητα βαθειάς ανθρώπινης ελευθερίας, που δεν συνοδεύεται από το βάρος της ανησυχίας ή της αμφιβολίας, που προκαλούνται από τη λέξη αποφασίζω.

Αποφασίζω σημαίνει ενεργοποιώ μια κατάσταση χωρισμού, αποχωρισμού. Αυτές οι καταστάσεις ενεργοποιούν πάντοτε τις αδελφές τους αμφιβολία και έλλειψη. Πυροδοτούν σειρά καταστάσεων που μας φέρνουν συνεχώς πίσω νοητικά, να ελέγχουμε και να ξαναελέγχουμε δηλαδή, αν η επιλογή που κάναμε ήταν η σωστή. Ένας νοητικός φαύλος κύκλος συνοδευόμενος από ανάλογα συναισθήματα και τελικά μια μακριά σειρά εμπειριών αυτομαστιγώματος.

Αν θέλεις λοιπόν να ζεις ελεύθερος από τέτοια βάρη καλό θα είναι, πέρα από το να τιμάς σαφώς το εαυτό και τις επιλογές σου, να καλλιεργείς εντός σου την ελευθερία της επιλογής. Έχεις, έχω, έχουμε όλοι μας ανά πάσα στιμή την ελευθερία να διαλέξουμε και να επιλέξουμε κάτι άλλο από αυτό που επιλέξαμε χθες.

Ακριβώς τα παραπάνω συμπεράσματα μας δίνουν και οι ίδιες οι ελληνίδες λέξεις, οι οποίες είναι η βάση των ίδιων των σκέψεων μας. Επί-λέγω, Δια-λέγω. Και οι δύο εμπεριέχουν την ομιλία και το Λόγο, δηλαδή τη λογική… και ως γνωστόν “Εν αρχήν είναι ο Λόγος και ο Λόγος είναι παρά τω Θεώ”. Κατοικοεδρεύουν δηλαδή στην κορώνα της κεφαλής μας, όπως το ρεύμα του Νου και της ίδιας της Ζωής.

Ο Έλλην Λόγος του Θεολόγου Σημαιοφόρου θα μας βοηθούσε να καταλάβουμε ακόμη καλύτερα πως στο Λέγω, έχουμε> Λ- την ηλιακή ακτινοβολία, αλλά και η ροή των υδάτων (=συναισθημάτων)… διαμέσω του εγώ… δηλαδή της γήινης υπόστασης μας, επάνω στον υδάτινο πλανήτη μας. Μας δείχνει δηλαδή τι συμβαίνει όταν λέγουμε, λέμε ή… ομιλούμε… είτε αφώνος, προς τον εαυτό μας, είτε φωναχτά…

Πάμε όμως πάλι πίσω στις λέξεις/εντολές: Επί…λέγω> στα πολλα και πολλαπλασιαζόμενα, επί των πολλών που παρουσιάζονται εμπρός μου… Διά…λέγω…> διαμέσω των διαφόρων καταστάσεων ή αντικειμένων, ανάμεσα τους διακρίνω και διαλέγω… Και στον πολλαπλασιασμό και στη διαίρεση λοιπόν διατηρώ την δυνατότητα επιλογών μου. Δε γράφω ακόμη τον Επίλογο… 🙂

*Ο πολλαπλασιασμός εμπεριέχει την πρόσθεση… ωστόσο τότε θα είχαμε τη λέξη συνλέγω… συλλέγω… Ενώ η διαίρεση εμπεριέχει την αφαίρεση, αλλά και τον Διάλογο ή ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ… Όμως σήμερα δε θέλουμε να επεκταθούμε στον τρόπο και τη διαδικασία επιλογής… Παραμένουμε στο ζητούμενο: τη διατήρηση της εσωτερικής ελευθερίας ως στάσης ζωής. Μια στάση που ανεβάζει τη δόνηση μας και τη Χαρά. Την ικανότητα μας δηλαδή να Αρθούμε από τη χθόνα προς τα πάνω! προς το Θείο, ως ανάταση και ανάΣταση ζωής!

Το Απο-φασίζω... εμπεριέχει μάσα της τη λέξη φάση και τη λέξη ζωή. Φέρει διακριτή μια στάση και τομή στη ροή. Εμπεριέχει την έννοια του απο/χωρισμού από μια φάση ζωής προς μια επόμενη. Ωστόσο ακόμη και ο αποχωρισμός μας από μια αρνητική φάση ζωής, από μια αρνητική συνήθεια ή κατάσταση, όταν γίνεται εσωτερικά κατανοητή ως απόφαση ενεργοποιεί πίσω της την αμφιβολία και την συχνή νοητική ή συναισθηματική ενασχόληση με το πριν κ μετά της απόφασης, πράγμα που μας κλέβει μέρος από τη χαρά και την ενέργεια της ζωής μας.

Είναι λοιπόν προτιμότερο να νιώθουμε τον πλούτο της ζωής στη διάθεση μας. Να διατηρούμε δηλαδή, την εσωτερική κατάσταση της δυνατότητας να επιλέγουμε και να διαλέγουμε, ανά πάσα στιγμή ενεργή, παρά να ενεργοποιούμε το βάρος ενός χωρισμού, αποχωρισμού και να νιώθουμε βαθειές τομές και ρήγματα εντός μας. Γιατί ναι.. κάποιες αποφάσεις είναι ικανές και για τέτοια…

Διαλέγω λοιπον. Ανά πάσα στιγμή και σε όποια κατάσταση και να βρίσκομαι, έχω την ελευθερία επιλογής.

Αυτή η απλή αλλαγή έχει τη δύναμη να ανοίξει λεωφόρους νέων νευρωνικών συνάψεων στον εγκέφαλο μας και να μας δώσει πίσω την αίσθηση του κυβερνήτη και όχι του θύματος της ζωής μας!

Αν θέλεις λοιπόν να μπορείς να έχεις την ελευθερία επιλογής ή τη δυνατότητα να διαλέγεις, ξεκινάς με την κατάλληλη χρήση των λέξεων… που ενεργοποιούν και τις κατάλληλες σκέψεις και συνάψεις.

Ξεκίνα λοιπόν δίνοντας την εντολή και μάλιστα απευθυνόμενος τόσο στη συνείδηση όσο και στο υποσυνείδητο σου ταυτόχορνα, για να λειτουργούν σε συνήχηση και ευθυγράμμιση: “διαλέξτε, διαλέξτε, διαλέξτε, διαλέξτε...” Βαθειά εισπνοή… και ξανά… “διαλέξτε, διαλέξτε, διαλέξτε. διαλέξτε…” Μπορείς να δώσεις την ανάλογη εντολή με το επιλέξτε… κατά τον ίδιο τρόπο: “επιλέξτε, επιλέξτε, επιλέξτε, …. βαθειά αναπνοή…. επανάληψη… “επιλέξτε, επιλέξτε, επιλέξτε”.

Το γιατί κάποιες λέξεις αρκεί να τις επαναλάβουμε 3 κι άλλες 4 φορές ή δέκα… μπορούμε να το δούμε παρέα σε κάποιο σεμινάριο… ή να εμπιστευθείτε την εσωτερική σας διαίσθηση 🙂 Σίγουρα όμως θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε κι άλλες ελληνίδες λέξεις και την πανίσχυρη δύναμη τους σε μελλοντικά άρθρα.

Με αγάπη, για το MeTerra Club και εσένα που με διαβάζεις… 🙂

Βασιλική

Share on Facebook

Tweet

Follow us